yeniden merhaba derken..

Ne çok özlemişim kelimeleri ifadesini..
2021'in Ağustos’unda sonra 2022'nin Mart’ına merhaba, arasından uzun zamanın..

Kasım 2019'daki talih ve şansa dair saçma yalpalamanın ardından, zaman benim için gizil bir şekilde durdu. Devam edip giderken, 2020 karmaşa ile, 2021 bıkkınlık, 2022 tamamen bir bilinmezlik ile geldi. Ve sanki pandemi ile birlikte gerçekten de kendi kendini takip ederek, önüme bir şeyler katıp geldi.

2021 Eylül’ünde büyük atılımlar yaptığımı zannederken, korkunç bir 2,5 ay, ardından bir Aralık şakası, 2 haftalık ironik şaka dönemi, yeni yıla girmeden başlayan ve amacını sorgulayan bir dönemin sadece 1,5 ay sürmesi..

1 ayı aşkın da başka bir macera içindeyim. Hayatımın yoldaşının dediği gibi, ‘’ Sen yaptığın işten ibaret değilsin ki! ‘’ de olsa benim de birçok soruya cevabım, kafamın içinde ya da dışında. Haftada 50 saati aşıp, çalışırken, bir büyük bilinmezliğin içinde nereye gittiğimizi soruyorum.

Metinler, yazmak, e-ticaret, SEO, SEM derken, bu işe bulaştığımdan beri de düzenli bir Medium macerası tutturabilmek istiyorum. Planlıyorum, gün atıyorum, saat, alarm, hatırlatıcı kuruyorum da yine de muvaffak olamıyorum.

Sonra Mart bitip, içimin ve dışımın baharlarını hissettiğim bir Mart akşamüstüsünde kendime sesleniyorum.

Hayat, gerçekten de, plan kurmaya çalışırken olup bitenler..
yoksa bir anda önümüzde biten, kiralanabilir bir elektrikli araçla, okkalı ve kalın maceralara atılabilir miydik?

Hayatta kalmayı, hayat paydaşımın, günümü yaşam kılmasını seviyorum. Sanırım, kendim kadar kelimelerimi de..
Hayat gibi..

30.03.2022 16:40